ضرورت برچسب‌گذاری محصولات تراریخته

به گزارش موج رسا; به نقل از خبرگزاری سینا، لیم لی چینگ، محقق ارشد و هماهنگ کننده ایمنی زیستی و برنامه کشاورزی پایدار در همایش بین المللی حاکمیت غذایی و امنیت غذایی در زمینه حقوق شهروندی که در حال حاضر در سالن ایوان شمس توسط موسسه توسعه پایدار و محیط زیست (سنستا) و کمیسیون سلامت شورای شهر تهران در حال برگزاری است، گفت: مطالعه علمی ۳۰۰ دانشمند نشان می‌دهد هیچ شواهدی مبنی بر امن بودن محصولات دستکاری ژنتیکی وجود ندارد.

وی ادامه داد: مطالعاتی که توسط شرکت‌های تولید کننده محصولات تراژنه انجام می‌شود معمولا ۹۰ روزه است؛ در صورتیکه در مطالعات بلند مدت ۲ ساله بر روی موش‌ها نشان داده که مشکلات جدی برای سلامت انها ایجاد شده است.

محقق ارشد و هماهنگ کننده ایمنی زیستی و برنامه کشاورزی پایدار در ادامه با بیان اینکه توسعه و تجاری سازی محصولات تراریخته با سرعت بسیار بیشتری نسبت به مطالعات آن گسترش یافته است، افزود: اگر کسی به شما گفت که محصولات دستکاری شده شبیه محصولات دیگر است بدانید به هیچ وجه اینگونه نیست و اعضای "پروتکل کارتاهنا" از جمله کشور ایران ملزم به اطلاع رسانی صادقانه درباره این محصولات به شهروندان خود هستند.

لیم لی چینگ، ضمن بیان اینکه سمن‌های بین المللی فعالیت گسترده‌ای برای اطلاع رسانی عمومی درباره محصولات تراریخته دارند، عنوان کرد: این اقدام ارزشمند در کنار مطالعات محققان مستقل در این حوزه می تواند گام بلندی در احقاق حقوق مردم باشد.

وی ادامه داد: شرکت های تولید کننده محصولات تراریخته تمایل به مخفی کاری و محرمانه کردن مطالعات مستقل دارند و ما باید به دولت ها اعلام کنیم که این رویکرد محرمانه اصلا رویکرد درستی نیست.

محقق ارشد و هماهنگ کننده ایمنی زیستی و برنامه کشاورزی پایدار گفت: برچسب‌گذاری محصولات دستکاری شده ژنتیکی(تراریخته) کمترین اقدام در احقاق حقوق شهروندی در امنیت غذای آنها است.

این محقق اعلام کرد که تعداد محدودی در دنیا تصمیم می‌گیرند که تعداد زیادی از مردم جهان چه چیزی بخورند.

لیم لی ینگ تاکید کرد: بر اساس پروتکل کارتاهنا سمن‌ها و مردم باید بدانند چرا و چگونه باید در بحث امنیت غذایی مشارکت کنند.

وی ادامه داد: دسترسی به اطلاعات صحیح و بی طرفانه در مورد محصولات دستکاری ژنتیکی شده یکی از عوامل تسهیل مشارکت مردم است. هنوز شهروندان اطلاعات درست و کاملی در مورد محصولات تراریخته ندارند و به همین دلیل هنوز حساسیت عمومی کافی در این زمینه ایجاد نشده است.

محقق ارشد و هماهنگ کننده ایمنی زیستی و برنامه کشاورزی پایدار خاطر نشان کرد: تضاد منافع شرکت‌های تولید کننده و وارد کننده باعث شده تا چرخه اطلاعات آزاد برای شناخت واقعیت های محصولات دستکاری ژنتیکی شده شکل نگیرد و حساسیت عمومی شهروندان تبلور نیابد.